разбуйні́ць

дзеяслоў, пераходны, закончанае трыванне, незваротны, 2-е спражэнне

Будучы час
адз. мн.
1-я ас. разбуйню́ разбуйні́м
2-я ас. разбуйні́ш разбуйніце́
3-я ас. разбуйні́ць разбуйня́ць
Прошлы час
м. разбуйні́ў разбуйні́лі
ж. разбуйні́ла
н. разбуйні́ла
Загадны лад
2-я ас. разбуйні́ разбуйні́це
Дзеепрыслоўе
прош. час разбуйні́ўшы

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)