разбудо́ва
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне
| разбудо́ва | разбудо́вы | |
| разбудо́вы | разбудо́ў | |
| разбудо́ве | разбудо́вам | |
| разбудо́ву | разбудо́вы | |
| разбудо́вай разбудо́ваю |
разбудо́вамі | |
| разбудо́ве | разбудо́вах |
Крыніцы:
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)