разбрыня́ць
‘набрыняць, разрасціся, павялічыцца’
дзеяслоў, непераходны, закончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне
Будучы час | ||
---|---|---|
разбрыня́ю | разбрыня́ем | |
разбрыня́еш | разбрыня́еце | |
разбрыня́е | разбрыня́юць | |
Прошлы час | ||
разбрыня́ў | разбрыня́лі | |
разбрыня́ла | ||
разбрыня́ла | ||
Загадны лад | ||
разбрыня́й | разбрыня́йце | |
Дзеепрыслоўе | ||
разбрыня́ўшы |
Крыніцы:
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)