разбрыня́ць

‘набрыняць, разрасціся, павялічыцца’

дзеяслоў, непераходны, закончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Будучы час
адз. мн.
1-я ас. разбрыня́ю разбрыня́ем
2-я ас. разбрыня́еш разбрыня́еце
3-я ас. разбрыня́е разбрыня́юць
Прошлы час
м. разбрыня́ў разбрыня́лі
ж. разбрыня́ла
н. разбрыня́ла
Загадны лад
2-я ас. разбрыня́й разбрыня́йце
Дзеепрыслоўе
прош. час разбрыня́ўшы

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)