разбрухаце́ць

дзеяслоў, непераходны, закончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Будучы час
адз. мн.
1-я ас. разбрухаце́ю разбрухаце́ем
2-я ас. разбрухаце́еш разбрухаце́еце
3-я ас. разбрухаце́е разбрухаце́юць
Прошлы час
м. разбрухаце́ў разбрухаце́лі
ж. разбрухаце́ла
н. разбрухаце́ла
Загадны лад
2-я ас. разбрухаце́й разбрухаце́йце
Дзеепрыслоўе
прош. час разбрухаце́ўшы

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)