разбрако́ўшчыца

назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, жаночы род, 2 скланенне

адз. мн.
Н. разбрако́ўшчыца разбрако́ўшчыцы
Р. разбрако́ўшчыцы разбрако́ўшчыц
Д. разбрако́ўшчыцы разбрако́ўшчыцам
В. разбрако́ўшчыцу разбрако́ўшчыц
Т. разбрако́ўшчыцай
разбрако́ўшчыцаю		 разбрако́ўшчыцамі
М. разбрако́ўшчыцы разбрако́ўшчыцах

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)