разбо́йніцтва
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне
| разбо́йніцтва | |
| разбо́йніцтва | |
| разбо́йніцтву | |
| разбо́йніцтва | |
| разбо́йніцтвам | |
| разбо́йніцтве |
Крыніцы:
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)