разбо́йнік
назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
| разбо́йнік | разбо́йнікі | |
| разбо́йніка | разбо́йнікаў | |
| разбо́йніку | разбо́йнікам | |
| разбо́йніка | разбо́йнікаў | |
| разбо́йнікам | разбо́йнікамі | |
| разбо́йніку | разбо́йніках |
Крыніцы:
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)