разбалбо́тванне
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне
| разбалбо́тванне | |
| разбалбо́твання | |
| разбалбо́тванню | |
| разбалбо́тванне | |
| разбалбо́тваннем | |
| разбалбо́тванні |
Крыніцы:
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)