разбалбо́тванне
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне
разбалбо́тванне | |
разбалбо́твання | |
разбалбо́тванню | |
разбалбо́тванне | |
разбалбо́тваннем | |
разбалбо́тванні |
Крыніцы:
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)