разбайдава́ць
‘сапсаваць, знішчыць што-небудзь’
дзеяслоў, пераходны, закончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне
| Будучы час | ||
|---|---|---|
| разбайду́ю | разбайду́ем | |
| разбайду́еш | разбайду́еце | |
| разбайду́е | разбайду́юць | |
| Прошлы час | ||
| разбайдава́ў | разбайдава́лі | |
| разбайдава́ла | ||
| разбайдава́ла | ||
| Загадны лад | ||
| разбайду́й | разбайду́йце | |
| Дзеепрыслоўе | ||
| разбайдава́ўшы | ||
Крыніцы:
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)