радзько́ўнік

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз.
Н. радзько́ўнік
Р. радзько́ўніку
Д. радзько́ўніку
В. радзько́ўнік
Т. радзько́ўнікам
М. радзько́ўніку

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)