радава́нне
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне
радава́нне | радава́нні | |
радава́ння | радава́нняў | |
радава́нню | радава́нням | |
радава́нне | радава́нні | |
радава́ннем | радава́ннямі | |
радава́нні | радава́ннях |
Крыніцы:
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)