рагаві́к

‘паліца’

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. рагаві́к рагавікі́
Р. рагавіка́ рагавіко́ў
Д. рагавіку́ рагавіка́м
В. рагаві́к рагавікі́
Т. рагавіко́м рагавіка́мі
М. рагавіку́ рагавіка́х

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, sbm2012, tsblm1996.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)