рабу́ха

‘пярэстая жывёліна’

назоўнік, агульны, адушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне

адз. мн.
Н. рабу́ха рабу́хі
Р. рабу́хі рабу́х
Д. рабу́се рабу́хам
В. рабу́ху рабу́х
Т. рабу́хай
рабу́хаю		 рабу́хамі
М. рабу́се рабу́хах

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, sbm2012, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)