п’янава́ты

прыметнік, якасны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. п’янава́ты п’янава́тая п’янава́тае п’янава́тыя
Р. п’янава́тага п’янава́тай
п’янава́тае		 п’янава́тага п’янава́тых
Д. п’янава́таму п’янава́тай п’янава́таму п’янава́тым
В. п’янава́ты (неадуш.)
п’янава́тага (адуш.)		 п’янава́тую п’янава́тае п’янава́тыя (неадуш.)
п’янава́тых (адуш.)
Т. п’янава́тым п’янава́тай
п’янава́таю		 п’янава́тым п’янава́тымі
М. п’янава́тым п’янава́тай п’янава́тым п’янава́тых

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)