п’езаэлектро́нны

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. п’езаэлектро́нны п’езаэлектро́нная п’езаэлектро́ннае п’езаэлектро́нныя
Р. п’езаэлектро́ннага п’езаэлектро́ннай
п’езаэлектро́ннае
п’езаэлектро́ннага п’езаэлектро́нных
Д. п’езаэлектро́ннаму п’езаэлектро́ннай п’езаэлектро́ннаму п’езаэлектро́нным
В. п’езаэлектро́нны (неадуш.)
п’езаэлектро́ннага (адуш.)
п’езаэлектро́нную п’езаэлектро́ннае п’езаэлектро́нныя (неадуш.)
п’езаэлектро́нных (адуш.)
Т. п’езаэлектро́нным п’езаэлектро́ннай
п’езаэлектро́ннаю
п’езаэлектро́нным п’езаэлектро́ннымі
М. п’езаэлектро́нным п’езаэлектро́ннай п’езаэлектро́нным п’езаэлектро́нных

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)