п’езапрыё́мнік
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
п’езапрыё́мнік | п’езапрыё́мнікі | |
п’езапрыё́мніка | п’езапрыё́мнікаў | |
п’езапрыё́мніку | п’езапрыё́мнікам | |
п’езапрыё́мнік | п’езапрыё́мнікі | |
п’езапрыё́мнікам | п’езапрыё́мнікамі | |
п’езапрыё́мніку | п’езапрыё́мніках |
Крыніцы:
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)