п’едэста́льны

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. п’едэста́льны п’едэста́льная п’едэста́льнае п’едэста́льныя
Р. п’едэста́льнага п’едэста́льнай
п’едэста́льнае		 п’едэста́льнага п’едэста́льных
Д. п’едэста́льнаму п’едэста́льнай п’едэста́льнаму п’едэста́льным
В. п’едэста́льны (неадуш.)
п’едэста́льнага (адуш.)		 п’едэста́льную п’едэста́льнае п’едэста́льныя (неадуш.)
п’едэста́льных (адуш.)
Т. п’едэста́льным п’едэста́льнай
п’едэста́льнаю		 п’едэста́льным п’едэста́льнымі
М. п’едэста́льным п’едэста́льнай п’едэста́льным п’едэста́льных

Крыніцы: piskunou2012, tsblm1996.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)