піуры́я

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне

адз.
Н. піуры́я
Р. піуры́і
Д. піуры́і
В. піуры́ю
Т. піуры́яй
піуры́яю
М. піуры́і

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)