пірыдаксі́н
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
пірыдаксі́н | пірыдаксі́ны | |
пірыдаксі́ну | пірыдаксі́наў | |
пірыдаксі́ну | пірыдаксі́нам | |
пірыдаксі́н | пірыдаксі́ны | |
пірыдаксі́нам | пірыдаксі́намі | |
пірыдаксі́не | пірыдаксі́нах |
Крыніцы:
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)