піруэ́т

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. піруэ́т піруэ́ты
Р. піруэ́та піруэ́таў
Д. піруэ́ту піруэ́там
В. піруэ́т піруэ́ты
Т. піруэ́там піруэ́тамі
М. піруэ́це піруэ́тах

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)