піро́жніца
‘жанчына’
назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, жаночы род, 2 скланенне
піро́жніца | піро́жніцы | |
піро́жніцы | піро́жніц | |
піро́жніцы | піро́жніцам | |
піро́жніцу | піро́жніц | |
піро́жніцай піро́жніцаю |
піро́жніцамі | |
піро́жніцы | піро́жніцах |
Крыніцы:
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)