піро́жніца

‘жанчына’

назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, жаночы род, 2 скланенне

адз. мн.
Н. піро́жніца піро́жніцы
Р. піро́жніцы піро́жніц
Д. піро́жніцы піро́жніцам
В. піро́жніцу піро́жніц
Т. піро́жніцай
піро́жніцаю		 піро́жніцамі
М. піро́жніцы піро́жніцах

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)