піро́жнік
назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
| піро́жнік | піро́жнікі | |
| піро́жніка | піро́жнікаў | |
| піро́жніку | піро́жнікам | |
| піро́жніка | піро́жнікаў | |
| піро́жнікам | піро́жнікамі | |
| піро́жніку | піро́жніках |
Крыніцы:
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)