пячку́р
назоўнік, агульны, адушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
пячку́р | печкуры́ | |
печкура́ | печкуро́ў | |
печкуру́ | печкура́м | |
печкура́ | печкуро́ў | |
печкуро́м | печкура́мі | |
печкуры́ | печкура́х |
Крыніцы:
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)