пяціку́рснік
назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
пяціку́рснік | пяціку́рснікі | |
пяціку́рсніка | пяціку́рснікаў | |
пяціку́рсніку | пяціку́рснікам | |
пяціку́рсніка | пяціку́рснікаў | |
пяціку́рснікам | пяціку́рснікамі | |
пяціку́рсніку | пяціку́рсніках |
Крыніцы:
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)