пярэ́чыць

дзеяслоў, непераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 2-е спражэнне

Цяперашні час
адз. мн.
1-я ас. пярэ́чу пярэ́чым
2-я ас. пярэ́чыш пярэ́чыце
3-я ас. пярэ́чыць пярэ́чаць
Прошлы час
м. пярэ́чыў пярэ́чылі
ж. пярэ́чыла
н. пярэ́чыла
Загадны лад
2-я ас. пярэ́ч пярэ́чце
Дзеепрыслоўе
цяп. час пярэ́чачы

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)