пярэ́чанне

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. пярэ́чанне пярэ́чанні
Р. пярэ́чання пярэ́чанняў
Д. пярэ́чанню пярэ́чанням
В. пярэ́чанне пярэ́чанні
Т. пярэ́чаннем пярэ́чаннямі
М. пярэ́чанні пярэ́чаннях

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)