пярэ́вітка

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне

адз. мн.
Н. пярэ́вітка пярэ́віткі
Р. пярэ́віткі пярэ́вітак
Д. пярэ́вітцы пярэ́віткам
В. пярэ́вітку пярэ́віткі
Т. пярэ́віткай
пярэ́віткаю		 пярэ́віткамі
М. пярэ́вітцы пярэ́вітках

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)