пяру́ннік

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. пяру́ннік пяру́ннікі
Р. пяру́нніка пяру́ннікаў
Д. пяру́нніку пяру́ннікам
В. пяру́ннік пяру́ннікі
Т. пяру́ннікам пяру́ннікамі
М. пяру́нніку пяру́нніках

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)