пяру́ннік
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
| пяру́ннік | пяру́ннікі | |
| пяру́нніка | пяру́ннікаў | |
| пяру́нніку | пяру́ннікам | |
| пяру́ннік | пяру́ннікі | |
| пяру́ннікам | пяру́ннікамі | |
| пяру́нніку | пяру́нніках |
Крыніцы:
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)