пярна́цік
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
| пярна́цік | пярна́цікі | |
| пярна́ціка | пярна́цікаў | |
| пярна́ціку | пярна́цікам | |
| пярна́цік | пярна́цікі | |
| пярна́цікам | пярна́цікамі | |
| пярна́ціку | пярна́ціках |
Крыніцы:
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)