пярмя́чка
назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, жаночы род, 2 скланенне
| пярмя́чка | пярмя́чкі | |
| пярмя́чкі | пярмя́чак | |
| пярмя́чцы | пярмя́чкам | |
| пярмя́чку | пярмя́чак | |
| пярмя́чкай пярмя́чкаю |
пярмя́чкамі | |
| пярмя́чцы | пярмя́чках |
Крыніцы:
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)