пярмя́чка

назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, жаночы род, 2 скланенне

адз. мн.
Н. пярмя́чка пярмя́чкі
Р. пярмя́чкі пярмя́чак
Д. пярмя́чцы пярмя́чкам
В. пярмя́чку пярмя́чак
Т. пярмя́чкай
пярмя́чкаю
пярмя́чкамі
М. пярмя́чцы пярмя́чках

Крыніцы: nazounik2008, piskunou2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)