пярмя́к
назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
| пярмя́к | пермякі́ | |
| пермяка́ | пермяко́ў | |
| пермяку́ | пермяка́м | |
| пермяка́ | пермяко́ў | |
| пермяко́м | пермяка́мі | |
| пермяку́ | пермяка́х |
Крыніцы:
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)