пырну́ць

дзеяслоў, пераходны/непераходны, закончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Будучы час
адз. мн.
1-я ас. пырну́ пырнё́м
2-я ас. пырне́ш пырняце́
3-я ас. пырне́ пырну́ць
Прошлы час
м. пырну́ў пырну́лі
ж. пырну́ла
н. пырну́ла
Загадны лад
2-я ас. пырні́ пырні́це
Дзеепрыслоўе
прош. час пырну́ўшы

Крыніцы: dzsl2007, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)