пыні́ць

дзеяслоў, пераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 2-е спражэнне

Цяперашні час
адз. мн.
1-я ас. пыню́ пы́нім
2-я ас. пы́ніш пы́ніце
3-я ас. пы́ніць пы́няць
Прошлы час
м. пыні́ў пыні́лі
ж. пыні́ла
н. пыні́ла
Загадны лад
2-я ас. пыні́ пыні́це
Дзеепрыслоўе
цяп. час пы́нячы

Крыніцы: dzsl2007, piskunou2012, sbm2012, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)