пылаві́к
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
| пылаві́к | пылавікі́ | |
| пылавіка́ | пылавіко́ў | |
| пылавіку́ | пылавіка́м | |
| пылаві́к | пылавікі́ | |
| пылавіко́м | пылавіка́мі | |
| пылавіку́ | пылавіка́х |
Крыніцы:
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)