пушту́

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, нескланяльны

адз. мн.
Н. пушту́ пушту́
Р. пушту́ пушту́
Д. пушту́ пушту́
В. пушту́ пушту́
Т. пушту́ пушту́
М. пушту́ пушту́

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)