пуцяві́к
назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
| пуцяві́к | пуцевікі́ | |
| пуцевіка́ | пуцевіко́ў | |
| пуцевіку́ | пуцевіка́м | |
| пуцевіка́ | пуцевіко́ў | |
| пуцевіко́м | пуцевіка́мі | |
| пуцевіку́ | пуцевіка́х |
Крыніцы:
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)