пуцепад’ё́мнік
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
пуцепад’ё́мнік | пуцепад’ё́мнікі | |
пуцепад’ё́мніка | пуцепад’ё́мнікаў | |
пуцепад’ё́мніку | пуцепад’ё́мнікам | |
пуцепад’ё́мнік | пуцепад’ё́мнікі | |
пуцепад’ё́мнікам | пуцепад’ё́мнікамі | |
пуцепад’ё́мніку | пуцепад’ё́мніках |
Крыніцы:
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)