пуцеабхо́дчыца
назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, жаночы род, 2 скланенне
| пуцеабхо́дчыца | пуцеабхо́дчыцы | |
| пуцеабхо́дчыцы | пуцеабхо́дчыц | |
| пуцеабхо́дчыцы | пуцеабхо́дчыцам | |
| пуцеабхо́дчыцу | пуцеабхо́дчыц | |
| пуцеабхо́дчыцай пуцеабхо́дчыцаю |
пуцеабхо́дчыцамі | |
| пуцеабхо́дчыцы | пуцеабхо́дчыцах |
Крыніцы:
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)