пуцеабхо́дчык
назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
пуцеабхо́дчык | пуцеабхо́дчыкі | |
пуцеабхо́дчыка | пуцеабхо́дчыкаў | |
пуцеабхо́дчыку | пуцеабхо́дчыкам | |
пуцеабхо́дчыка | пуцеабхо́дчыкаў | |
пуцеабхо́дчыкам | пуцеабхо́дчыкамі | |
пуцеабхо́дчыку | пуцеабхо́дчыках |
Крыніцы:
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)