пуцеабхо́дчык
назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
| пуцеабхо́дчык | пуцеабхо́дчыкі | |
| пуцеабхо́дчыка | пуцеабхо́дчыкаў | |
| пуцеабхо́дчыку | пуцеабхо́дчыкам | |
| пуцеабхо́дчыка | пуцеабхо́дчыкаў | |
| пуцеабхо́дчыкам | пуцеабхо́дчыкамі | |
| пуцеабхо́дчыку | пуцеабхо́дчыках |
Крыніцы:
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)