путара́к
назоўнік, агульны, адушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
путара́к | путара́кі | |
путара́ка | путара́каў | |
путара́ку | путара́кам | |
путара́ка | путара́каў | |
путара́кам | путара́камі | |
путара́ку | путара́ках |
Крыніцы:
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)