пусцяко́вінка

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне

адз. мн.
Н. пусцяко́вінка пусцяко́вінкі
Р. пусцяко́вінкі пусцяко́вінак
Д. пусцяко́вінцы пусцяко́вінкам
В. пусцяко́вінку пусцяко́вінкі
Т. пусцяко́вінкай
пусцяко́вінкаю		 пусцяко́вінкамі
М. пусцяко́вінцы пусцяко́вінках

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)