пурну́ць

дзеяслоў, пераходны, закончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Будучы час
адз. мн.
1-я ас. пурну́ пурнё́м
2-я ас. пурне́ш пурняце́
3-я ас. пурне́ пурну́ць
Прошлы час
м. пурну́ў пурну́лі
ж. пурну́ла
н. пурну́ла
Загадны лад
2-я ас. пурні́ пурні́це
Дзеепрыслоўе
прош. час пурну́ўшы

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)