пункці́р
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
пункці́р | пункці́ры | |
пункці́ру | пункці́раў | |
пункці́ру | пункці́рам | |
пункці́р | пункці́ры | |
пункці́рам | пункці́рамі | |
пункці́ры | пункці́рах |
Крыніцы:
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)