птэрыго́та
‘род вымерлых буйных насякомых’
назоўнік, агульны, адушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне
| птэрыго́та | птэрыго́ты | |
| птэрыго́ты | птэрыго́т | |
| птэрыго́це | птэрыго́там | |
| птэрыго́ту | птэрыго́т | |
| птэрыго́тай птэрыго́таю |
птэрыго́тамі | |
| птэрыго́це | птэрыго́тах |
Крыніцы:
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)