псіхаімпатэ́нцыя
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне
| псіхаімпатэ́нцыя | |
| псіхаімпатэ́нцыі | |
| псіхаімпатэ́нцыі | |
| псіхаімпатэ́нцыю | |
| псіхаімпатэ́нцыяй псіхаімпатэ́нцыяю |
|
| псіхаімпатэ́нцыі |
Крыніцы:
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)