псіхатэрапеўты́чны

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. псіхатэрапеўты́чны псіхатэрапеўты́чная псіхатэрапеўты́чнае псіхатэрапеўты́чныя
Р. псіхатэрапеўты́чнага псіхатэрапеўты́чнай
псіхатэрапеўты́чнае		 псіхатэрапеўты́чнага псіхатэрапеўты́чных
Д. псіхатэрапеўты́чнаму псіхатэрапеўты́чнай псіхатэрапеўты́чнаму псіхатэрапеўты́чным
В. псіхатэрапеўты́чны (неадуш.)
псіхатэрапеўты́чнага (адуш.)		 псіхатэрапеўты́чную псіхатэрапеўты́чнае псіхатэрапеўты́чныя (неадуш.)
псіхатэрапеўты́чных (адуш.)
Т. псіхатэрапеўты́чным псіхатэрапеўты́чнай
псіхатэрапеўты́чнаю		 псіхатэрапеўты́чным псіхатэрапеўты́чнымі
М. псіхатэрапеўты́чным псіхатэрапеўты́чнай псіхатэрапеўты́чным псіхатэрапеўты́чных

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)