пстрыку́ха
назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, жаночы род, 2 скланенне
| пстрыку́ха | пстрыку́хі | |
| пстрыку́хі | пстрыку́х | |
| пстрыку́се | пстрыку́хам | |
| пстрыку́ху | пстрыку́х | |
| пстрыку́хай пстрыку́хаю |
пстрыку́хамі | |
| пстрыку́се | пстрыку́хах |
Крыніцы:
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)