пстрыку́н

назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. пстрыку́н пстрыкуны́
Р. пстрыкуна́ пстрыкуно́ў
Д. пстрыкуну́ пстрыкуна́м
В. пстрыкуна́ пстрыкуно́ў
Т. пстрыкуно́м пстрыкуна́мі
М. пстрыкуне́ пстрыкуна́х

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)