псеўдакіпя́чы

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. псеўдакіпя́чы псеўдакіпя́чая псеўдакіпя́чае псеўдакіпя́чыя
Р. псеўдакіпя́чага псеўдакіпя́чай
псеўдакіпя́чае		 псеўдакіпя́чага псеўдакіпя́чых
Д. псеўдакіпя́чаму псеўдакіпя́чай псеўдакіпя́чаму псеўдакіпя́чым
В. псеўдакіпя́чы (неадуш.)
псеўдакіпя́чага (адуш.)		 псеўдакіпя́чую псеўдакіпя́чае псеўдакіпя́чыя (неадуш.)
псеўдакіпя́чых (адуш.)
Т. псеўдакіпя́чым псеўдакіпя́чай
псеўдакіпя́чаю		 псеўдакіпя́чым псеўдакіпя́чымі
М. псеўдакіпя́чым псеўдакіпя́чай псеўдакіпя́чым псеўдакіпя́чых

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)