псеўдакласі́чны

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. псеўдакласі́чны псеўдакласі́чная псеўдакласі́чнае псеўдакласі́чныя
Р. псеўдакласі́чнага псеўдакласі́чнай
псеўдакласі́чнае		 псеўдакласі́чнага псеўдакласі́чных
Д. псеўдакласі́чнаму псеўдакласі́чнай псеўдакласі́чнаму псеўдакласі́чным
В. псеўдакласі́чны (неадуш.)
псеўдакласі́чнага (адуш.)		 псеўдакласі́чную псеўдакласі́чнае псеўдакласі́чныя (неадуш.)
псеўдакласі́чных (адуш.)
Т. псеўдакласі́чным псеўдакласі́чнай
псеўдакласі́чнаю		 псеўдакласі́чным псеўдакласі́чнымі
М. псеўдакласі́чным псеўдакласі́чнай псеўдакласі́чным псеўдакласі́чных

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)